Όταν μοντάρουμε ένα ελαστικό σε ζάντα πάντοτε πρέπει να ακολουθούμε την διαδικασία της ζυγοστάθμισης.
Ο σκοπός της διαδικασίας αυτής είναι να εξαλείψει όλους τους κραδασμούς που ενδεχομένως να προκληθούν από τυχόν λανθασμένη αντιστοιχία βάρους μεταξύ ελαστικού και ζάντας.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμη και διαφορά βάρους 5 γραμμαρίων προκαλεί κραδασμούς, μικρής έντασης μεν αλλά επαναλαμβανόμενους δε, με αποτέλεσμα την πρόκληση διαφόρων βλαβών στο όχημα.
Η μικρή αυτή διαφορά των 5 γραμμαρίων σε ένα αυτοκίνητο που ταξιδεύει με 100 χιλιόμετρα/ώρα και που οι τροχοί του φέρνουν περίπου 4 στροφές το δευτερόλεπτο, παράγει ένα μικροσκοπικό κούνημα το οποίο μετακυλίεται σε κάθε μέρος του οχήματος που συνδέεται με τους τροχούς.
Αυτό σημαίνει πάνω από 14,000 κραδασμούς την ώρα μόνο από την διαφορά του βάρους ενός μη ζυγοσταθμισμένου τροχού.
Το πρόβλημα της διαφοράς βάρους ενδέχεται να το αντιλαμβάνεται ο οδηγός με ένα τρέμουλο στο τιμόνι η με μια γενική αίσθηση κραδασμού του οχήματος σε κάποια συγκεκριμένη ταχύτητα πχ 120 χιλ/ώρα.
Το ιδανικό θα ήταν τροχοί του οχήματος να είναι πάντα ζυγοσταθμισμένοι, είναι όμως πρακτικά αδύνατον διότι η παραμικρή φθορά των ελαστικών αλλάζει την ισορροπία βάρους.
Ο έλεγχος της ζυγοστάθμισης πρέπει να γίνεται περίπου κάθε 8,000 με 10,000 χιλιόμετρα η όποτε διαπιστωθεί κραδασμός και φυσικά σε όλους τους τροχούς.
